16 lipca 2025r.
Dalajlama. Przez mądrość do szczęścia
Urodzony w chłopskiej rodzinie Tenzin Gjaco na XIV Dalajlamę został intronizowany w wieku niespełna pięciu lat. W trakcie kolejnych dekad, naznaczonych przemocą i wieloma konfliktami zbrojnymi, niestrudzenie działał na rzecz pokoju i ochrony naszej planety. Dzięki swojej inteligencji, wiedzy, ale i wielkiemu poczuciu humoru przez lata przekonywał o wyborze drogi do zbudowania zrównoważonego i dostatniego społeczeństwa. W 1989 roku uhonorowany został Pokojową Nagrodą Nobla. Film pochodzącego ze Szwajcarii reżyserskiego duetu Barbary Miller i Philipa Delaquisa łączy w sobie intrygującą opowieść Dalajlamy z pięknymi obrazami, które ilustrują jego przesłanie, oraz niepublikowanymi wcześniej materiałami z archiwów rządu tybetańskiego. Bohater dokumentu mówi o wyzwaniach, jakie czekają nas w XXI wieku, przekonując jednocześnie, że każdy z nas ma narzędzia, by stawić temu czoła.
Wysoko w górach, wraz ze swoim dziadkiem mieszka Heidi. Dziewczynka kocha wszystkie zwierzęta, więc gdy pewnego dnia wraz ze swoim przyjacielem Peterem odnajdują uwięzionego między skałami małego rysia, postanawiają mu pomóc. Zwierzątko wymaga leczenia oraz potrzebuje wrócić do swojej dzikiej rodziny daleko w górach. Bez wiedzy dziadka, Heidi, Peter i niezastąpiony pies rasy bernardyn biorą na siebie misję uratowania małego przyjaciela. Sprawy się jednak komplikują, gdy pewien chciwy biznesmen postanawia wybudować w górach tartak i zastawia pułapki na dzikie zwierzęta. Teraz Heidi i Peter muszą chronić nie tylko rysia i jego rodzinę, ale także swoją wioskę i ukochaną przez nich naturę.
“Opętanie” Andrzeja Żuławskiego powstało po przerwanej przez komunistyczne władze realizacji “Na srebrnym globie”. Nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, drugi francuski film artysty, mimo światowego rozgłosu nigdy nie miał oficjalnej szerokiej dystrybucji w Polsce. Przypadek autora “Trzeciej części nocy” nie był odosobniony. Pomimo zagranicznych sukcesów polskich twórców (m.in. “Fuchy” Skolimowskiego, “Miłości w Niemczech” Andrzeja Wajdy, czy właśnie “Opętania” Żuławskiego) o ich dokonaniach rodzima publiczność mogła jedynie usłyszeć lub oglądać wyłącznie na pojedynczych pokazach, gdyż władze komunistyczne w ten sposób chciały niejako ukarać artystów nielojalnych wobec Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 80. możliwość obejrzenia “Opętania” stwarzały wyłącznie Dyskusyjne Kluby Filmowe (także w ramach przeglądów zagranicznej twórczości reżysera). Dla wielu “Opętanie” uchodzi za film kultowy.
17 lipca 2025r.
Kopenhaga, tuż po I wojnie światowej. Karoline, młoda pracownica fabryki, zachodzi w ciążę i z dnia na dzień ląduje na bruku. Gdy na swej drodze spotka Dagmar, charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, która zaoferuje jej schronienie i pracę w charakterze mamki, trafi w sam środek zagadkowych wydarzeń. Czy relacja między kobietami, początkowo oparta na zaufaniu, wytrzyma konfrontację z mrocznymi sekretami? Jak wiele można wybaczyć komuś, kto w najtrudniejszym momencie wyciągnął do ciebie pomocną dłoń? Karoline – a wraz z nią widzowie – zmuszona będzie do znalezienia odpowiedzi na pytanie o granice dobra i zła.
